چیدمان ترمینالی در تیرانا اثر Karolina Halatek چیدمانی پرنور و خیره کننده است که در مقابل بیمارستان مادر ترزا در آلبانی به نمایش گذاشته شده است.

به گزارش گالری آنلاین، این چیدمان مکان محور با الهام از خاطرات عمیق بیمارانی که با تجربیات نزدیک به مرگ مواجه شده اند، به خلق فضایی پرداخته است که در آن هنر، معنویت و علم با یکدیگر تلاقی می کنند. این چیدمان شامل یک استوانه از جنس پلی اتیلن است که داخل آن با نئون های LED خورشیدی روشن می شود و از بازدیدکنندگان دعوت می کند تا وارد تجربه ای ماورایی شوند که یادآور تجربیات نزدیک به مرگ است - سفری ماورایی از طریق یک تونل تاریک به سمت نوری فراگیر و درخشان. این تونل که از هر دو طرف می توان وارد آن شد، مانند نگین انگشتری در میان فضای سبز جای گرفته و از بینندگان دعوت می کند تا در قدرت دگرگون کننده نور غوطه ور شده و نگاهی گذرا به آنچه ممکن است در آغاز زندگی نهفته باشد، بیندازند.

چیدمان Terminal in Tirana فضایی تامل برانگیز و فراتر از یک چیدمان هنری بوده و به تعمق در زندگی، مرگ و تداوم آگاهی می پردازد. Karolina Halatek با بازتاب تجربیات مشترک ثبت شده در پایگاه اطلاعاتی "بنیاد پژوهشی نزدیک به مرگ" (NDRF) کاوشی عمیق از آگاهی و فناپذیری انسان در چشم انداز بصری خیره کننده می گنجاند. این اثر که در ورودی مرکز بیمارستان دانشگاه مادر ترزا قرار دارد، با افرادی که به آسیب پذیری و بی ثباتی حیات آدمی و اسرار پشت پرده آن می اندیشند، همپوشانی دارد.

این رویکرد در محل نصب این چیدمان نیز انعکاس پیدا کرده که برای فراهم کردن اوقاتی برای توقف کوتاه و نفس تازه کردن، توسط معماران Elian Stefa و Dea Buza طراحی شده است.

وجود سه عنصر در ارتباط با این مکان به چشم می خورد: "درختان و پوشش گیاهی موجود"، "دیوار منحنی" در شمال مکان و "پیاده رو". زمینی که این چیدمان بر روی آن قرار گرفته خود به صورت مجموعه ای مفرح از فرم های دایره شکل در ابعاد مختلف است که مانند مجمع الجزایری در میان چمنزارها، از دیوار منحنی شکل تا پارکینگ بیمارستان به سمت جنوب ادامه پیدا کرده است.

مسیر پیاده رو به دو بخش مستقیم و غیر مستقیم تقسیم می شود؛ مسیر مستقیم برای دسترسی سریع به محوطه و مسیر غیر مستقیم که با اثر نصب شده در مرکز سایت روبرو می شود. در نهایت، این مکان که دستخوش تغییرات اندکی شده، فضایی مانوس برای توقف کوتاه و نفس تازه کردن در یک محیط شهری با اوقات دشوار و هیجانات منفی فراهم می کند. این فضای کوچک که پیش از این برای تردد مورد استفاده قرار می گرفته است با اندکی تغییر در چشم انداز منطقه و در نظر گرفتن ارگونومی بدن انسان به مکانی باقوه برای لحظه ای آرامش مبدل شده است.

هدف دیگر از مداخله در منظر، جداسازی نمادین اثر هنری و مخاطب از اختلال های صوتی و بصری موجود در مسیر عابر پیاده است. با حذف درهم ریختگی محیط اطراف و قرار دادن اثر هنری اندکی بالاتر از سطح زمین، نقش غالب تری نسبت به مناظر بصری اطراف خود پیدا می کند. نورپردازی اثر به منزله یک فانوس دریایی، روح های سرگردان را به زمان حضور و آرامش درونی هدایت می کند. علاوه بر این، محوری که ترمینال تیرانا بر روی آن قرار گرفته است، مستقل از محور بافت شهری بوده و آن را از زیرساخت های شهری جدا می کند تا ماهیت هنری آن را تقویت کند.