قدم‌زنی هنری پروژه‌ای ویدیویی از تایفون ساری‌یر و زینب اوغوز است که حرکت یک تابلو را در خیابان‌های لندن دنبال می‌کند. این اثر مرز میان اجرا، تصویر و زندگی روزمره را می‌شکند و با برخوردی سورئال میان نقاشی و همزاد انسانی‌اش، تأملی بر هویت و حضور هنر در فضای عمومی ارائه می‌دهد.

به گزارش گالری آنلاین، چهره‌ای کنجکاو در خیابان‌های لندن پرسه می‌زند: «پیاده‌رو هنری» که تابلوی بزرگی از تصویر یک زن را از میان پارک‌ها، کوچه‌ها و گوشه‌وکنار شهر حمل می‌کند. این، نقطه آغاز پروژه ویدیویی قدم‌زنی هنری است — طرحی که بر پایه نقشی خیالی اما عمیقاً نمادین بنا شده: انسانی که مأموریتش جابه‌جایی هنر در دل دنیای واقعی است. این پروژه توسط هنرمند Tayfun Sarier خلق شده و به کارگردانی Zeynep Oğuz شکل گرفته است؛ اثری که مرز میان اجرا، مداخله در فضای عمومی و تصویر متحرک را در‌هم می‌شکند. اما داستان به همین‌جا ختم نمی‌شود. در لحظه‌ای خیال‌انگیز و سورئال، نقاشی با نسخه‌ای زنده و آزاد از خود مواجه می‌شود — این بار نه در قاب، بلکه در قالب انسانی در حال حرکت.

در طول دو روز فشرده، تایفون ساری‌یر و زینب اوغوز قدم‌زنی هنری را بدون دریافت مجوز، بدون جمعیت‌های ساختگی و بدون واکنش‌های از پیش تعیین‌شده به اجرا درآوردند. حرکت‌ها و مسیرها طوری طراحی شده بودند که با بافت متنوع و زنده لندن در تعامل باشند و شانس و تصادف را به یکی از عناصر اصلی خلاقیت بدل کنند. نقاشی، درون قابی دست‌ساز و مستحکم قرار داشت و توسط پیاده‌رو هنری از میان شهر حمل می‌شد — سفری بی‌کلام اما پُر معنا که در خیابان‌های شلوغ، مسیرهای خلوت و مناظری غیرمنتظره رقم خورد.

این تیم هنری چندرشته‌ای، آگاهانه به استقبال خودانگیختگی رفتند و لحظاتی بدون سناریو، سرشار از حیرت، کنجکاوی و شگفتی خاموش را ثبت کردند. با خارج کردن اثر هنری از چارچوب سنتی گالری، قدم‌زنی هنری نگاه ما را نسبت به هنر و مخاطب دگرگون می‌کند. رهگذران، در کمال ناباوری، به بازیگران تصادفی یک اجرا تبدیل می‌شوند. و هنگامی که نقاشی با همزاد انسانی‌اش روبه‌رو می‌شود — صحنه‌ای که با زیرکی طراحی شده اما هرگز توضیح داده نمی‌شود — اثر، رنگ و بویی سورئال به خود می‌گیرد و مخاطب را به تأمل درباره هویت، تکرار و قدرت ساکتِ شگفتی دعوت می‌کند.

درهم‌آمیختن خیال با واقعیت شهری، قدم‌زنی هنری را به چیزی فراتر از یک نمایش بصری بدل می‌کند: مدیتیشنی است بر دیدن، حضور و نقش هنر در زندگی عمومی.