در حراج‌های هفته فریز لندن که در پیش است، حراج‌خانه کریستی مجسمه مهمی از جف کونز به نام «بادکنک میمون (آبی)» (۲۰۰۶-۲۰۱۳) را با برآورد قیمتی بین ۸.۴ میلیون تا ۱۳ میلیون دلار (معادل ۶.۵ تا ۱۰ میلیون پوند) عرضه خواهد کرد.

به گزارش گالری آنلاین، این مجسمه که توسط کریستی تضمین شده، یک فروشنده شناخته شده دارد: دیمین هرست، هنرمند مشهور، که این اثر را در گالری نیوپورت استریت لندن در سال ۲۰۱۶ به نمایش گذاشته بود. این اثر همچنین در نمایشگاه جف کونز در کاخ استروتزی فلورانس در سال ۲۰۲۱ به نمایش درآمده بود.

کاترین آرنولد، متخصص هنر معاصر کریستی، در بیانیه‌ای به رسانه‌ها این اثر را «پیروزی در شکوه فرمی و دستاورد فنی که طی هفت سال توسط هنرمند تکمیل شده» توصیف کرد.

از این مجسمه پنج نسخه ساخته شده و در نوامبر ۲۰۱۴، نسخه نارنجی آن در حراج شبانه کریستی در نیویورک به قیمت ۲۵.۹ میلیون دلار به فروش رسید، که درست در وسط برآورد اولیه ۲۰ تا ۳۰ میلیون دلاری آن بود.

شرکت هرست، «ساینس لیمیتد»، به درخواست اظهار نظر درباره این حراجی واکنشی نشان نداد.

خبر فروش این اثر پس از موجی از انتقادات و حواشی برای هرست منتشر شد.

در ماه مه، روزنامه گاردین گزارش داد که حداقل ۱۰۰۰ نقاشی روی کاغذ که هرست اعلام کرده بود در سال ۲۰۱۶ خلق شده‌اند، در واقع چندین سال بعد ساخته شده بودند. این آثار بخشی از پروژه‌ای به نام «ارز» بودند که با هدف ایجاد آثاری که مانند پول عمل کنند، طراحی شده بود و گفته شده بود که به‌صورت دستی نقاشی شده‌اند. در زمان فروش این آثار در سال ۲۰۲۱، خریداران امکان دریافت نسخه دیجیتالی دائم از نقاشی‌ها را به‌صورت NFT داشتند. این پروژه که توسط هرست به عنوان «هیجان‌انگیزترین پروژه‌ای که تا به حال روی آن کار کرده‌ام» توصیف شده بود، ۱۸ میلیون دلار درآمد داشت. اما طبق گزارش، برخی از نقاشان و منابع آگاه ادعا کردند که بسیاری از این آثار در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ به‌طور انبوه تولید شده بودند.

در مارس، گاردین گزارش داد که هرست حداقل سه اثر معروف خود را که در آن‌ها از مخازن فرمالدهید استفاده شده و حیوانات حفظ شده بودند، به تاریخ‌های قدیمی‌تر نسبت داده بود. طبق گزارش، این آثار که شامل یک کبوتر، یک کوسه و دو گوساله بودند و در گالری‌های نیویورک، هنگ‌کنگ، مونیخ و لندن به نمایش گذاشته شده بودند، در واقع چند سال پیش تولید شده بودند.

وکلای هرست گفتند که او در روش‌های تاریخ‌گذاری آثار خود همواره سازگار نبوده است. اگرچه او معمولاً تاریخ آغاز پروژه را برای آثار فرمالدهید انتخاب می‌کند، گاهی تاریخ تولید فیزیکی اثر را نیز در نظر می‌گیرد. وکلای او در بیانیه‌ای اعلام کردند: «هنرمندان کاملاً حق دارند که در تاریخ‌گذاری آثار خود ناهماهنگ باشند.»