از ریشه‌ها تا اوج رنسانس
بزرگترین نمایشگاه رافائل در آمریکا
بزرگترین نمایشگاه «رافائل» در ایالات متحده در موزه متروپولیتن نیویورک افتتاح می‌شود که ریشه‌های این نقاش را از ابتدا تا اوج رنسانس دنبال خواهد کرد.
«Bindo Altoviti» اثر «رافائل»
به گزارش گالری آنلاین به نقل از ایسنا، ۵۰۰ سال از درگذشت «رافائل» گذشته است و این هنرمند همچنان نسل‌های جدید را شیفته خود می‌کند. اگرچه این استاد رنسانس بیشتر به خاطر شاهکارهای جهانی همچون مدونای سیستین شناخته می‌شود، او بیش از ۵۰۰ اثر خلق کرده که در سراسر جهان قرار دارند. سال آینده میلادی، بیش از ۲۰۰ اثر برای نخستین نمایشگاه جامع ایالات متحده که به «رافائل» اختصاص داده شده، به موزه متروپولیتن در نیویورک منتقل خواهند شد.
«کارمن بامباخ»، متصدی بخش طراحی‌ها و چاپ‌های موزه متروپولیتن گفت: «مسیر هفت‌ساله گردآوری این نمایشگاه فرصتی خارق‌العاده بود تا درک خود از این هنرمند عظیم را بازتعریف کنم. این یک فرصت هیجان‌انگیز است تا با شخصیت هنری منحصربه‌فرد او از طریق قدرت بصری، عمق فکری و لطافت تصاویرش ارتباط برقرار کنیم.»
بازدیدکنندگان «رافائل: شعر متعالی» در سفری از دوران ابتدایی زندگی این هنرمند در «اوربینو» تا ظهور پیروزمندانه‌اش به‌عنوان یکی از بزرگان اوج رنسانس در فلورانس همراه خواهند شد. «رافائل»، پیش از آنکه به دربار پاپ در رم برود، با رقبایی چون «لئوناردو داوینچی» و «میکل‌آنژ» برای به‌دست‌آوردن معتبرترین سفارش‌ها رقابت کرد. او در رم کارگاهی پرمشغله را در اجرای پروژه‌های بسیار بلندپروازانه، از جمله اتاق‌های رافائل در واتیکان، سرپرستی می‌کرد. زندگی حرفه‌ای پربار او به‌طور تراژیکی در سال ۱۵۲۰ کوتاه شد و او بر اثر بیماری در ۳۷ سالگی درگذشت.
این نمایشگاه جدید در موزه متروپولیتن در تاریخ ۲۹ مارس ۲۰۲۶ افتتاح خواهد شد و تا ۲۸ ژوئن ۲۰۲۶ میلادی ادامه خواهد داشت. این نمایشگاه برخی از دستاوردهای شناخته‌شده‌تر «رافائل» را در کنار آثار نادرتر و کمترشناخته‌شده به نمایش خواهد گذاشت و نگاهی فراگیر به همه جنبه‌های گوناگون کار او ارائه خواهد داد. مخاطبان با بهره‌گیری از حجم عظیمی از طراحی‌های آماده‌سازی، نقاشی‌های در مقیاس بزرگ، فرشینه‌ها و اشیای تزئینی، وسعت، وضوح و هماهنگی چشم‌انداز او را درک خواهند کرد.
«مدونا سیستین» اثر «رافائل»
در ساختار زمانی نمایشگاه، مجموعه‌ای از مضامین کلی گنجانده شده‌اند که گنجینه‌های آن را به هم پیوند می‌زنند و یگانگی اندیشه‌های «رافائل» را به نمایش می‌گذارند.
«مکس هولین»(Max Hollein)، مدیر موزه متروپولیتن، وعده داد: «بازدیدکنندگان فرصتی استثنائی و بسیار نادر خواهند داشت تا دامنه شگفت‌انگیز نبوغ خلاق رافائل را از طریق برخی از نمادین‌ترین آثار او که به ندرت از سراسر جهان امانت داده شده‌اند و بسیاری از آن‌ها که تاکنون هرگز کنار هم به نمایش گذاشته نشده‌اند را تجربه کنند.»
از برجسته‌ترین آثار این نمایشگاه به «مریم مقدس و کودک با یوحنای تعمیددهنده خردسال در منظره»(The Alba Madonna) می‌توان اشاره کرد که یکی از نقاشی‌هایی که کوتاه‌ترین مسیر را طی کرده تا از گالری ملی هنر در واشنگتن دی.سی. به متروپولیتن منتقل شود. این نقاشی که حوالی ۱۵۱۱ میلادی خلق شده است، میان مجموعه‌های برجسته اروپایی از جمله مجموعه دوک‌های آلبا در اسپانیا و نیکلاس اول روسیه، که آن را به موزه هرمیتاژ در سن‌پترزبورگ سپرد، جابه‌جا شده است.
آثار بیشتری از فهرست بلند موزه‌های بین‌المللی برجسته از جمله موزه بریتانیا و گالری ملی لندن، لوور پاریس، گالری Borghese و موزه‌های واتیکان در رم، اوفیتزی فلورانس، پرادو مادرید، آلبرتینا وین و موزه اشتادل فرانکفورت، امانت داده شده‌اند.
«خودنگاره» اثر «رافائل»
«رافائلو سانتسیو» که بیشتر با نام «رافائل» شناخته می‌شود، امروزه به عنوان یک نقاش چیره‌دست شناخته می‌شود. با اینکه «رافائل» در ۳۷سالگی درگذشت، اما به عنوان یک معمار و نقاش ایتالیایی کارنامه پرباری از خود به جای گذاشت. او را بیشتر برای خلق تابلوهای نقاشی با موضوع مریم مقدس می‌شناسند.
«رافائل» در سال ۱۴۸۳ چشم به جهان گشود. او هنر نقاشی کشیدن را از پدر خود که در آن زمان نقاش دربار «دوک اوربینو» بود آموخت.
در آن زمان «اوربینو» به عنوان یکی از مراکز فرهنگی ایتالیا و مکانی که هنرمندان فرصت شکوفا شدن پیدا می‌کردند، شناخته می‌شد. اما حادثه غم‌انگیزی در همان دوران کودکی «رافائل» رخ داد. او مادر خود را در سن هشت‌سالگی و پدرش را نیز سه سال بعد از دست می‌دهد و به این ترتیب «رافائل» در سن یازده‌سالگی به کودکی بی‌سرپرست تبدیل می‌شود.
اما به رغم ضربه‌های روحی دوران کودکی‌اش، او کمی بعد به عنوان شاگرد «پیترو پروجینو» در شهر «پروجا» تعلیم می‌بیند و در سن ۱۹ سالگی به هنرمندی چیره‌دست و محبوب تبدیل می‌شود.
«رافائل» در زمان خود به عنوان هنرمند بسیار محبوبی شناخته می‌شد که هم در طبقه اشرافان و هم بین عموم مردم از ارزش و جایگاه برخوردار بود.
«برنارد برنسون» ـ تاریخدان هنری ـ در قالب یادداشتی در سال ۱۹۵۲ میلادی«رافائل» را مشهورترین و محبوب‌ترین هنرمند دوران رنسانس توصیف کرد.
در سال ۱۵۱۷، «رافائل» به عنوان مامور عالی رتبه دولت در حوزه آثار باستانی منصوب شد و به این ترتیب مسوولیت تمامی پروژه‌های هنری در سراسر رم به او سپرده شد. در همین زمان بود که «میکل آنژ» رم را به مقصد فلورانس ترک کرد.
«رافائل» یکی از برترین طراحان در تاریخ هنر غرب به شمار می‌رود. او «کارتون»هایی (طراحی) را برای فرشینه و شیشه‌های رنگی طراحی کرد.
او همچنین به عنوان معمار برجسته‌ای شناحته می‌شد. طراحی کلیسای «سن پیترو» واقع در «واتیکان» یکی از اثار کارنامه معماری اوست. با این حال بسیاری از بناهای طراحی‌شده توسط او پس از مرگش تغییر داده شدند و یا به طور کلی نابود شدند.
او همچنین یک کارگاه بزرگ را که احتمالا بزرگترین کارگاه در آن دوران محسوب می‌شد، با وجود ۵۰ شاگرد و دستیار اداره می‌کرد.