به گزارش گالری آنلاین به نقل از ایرنا ، سه پیکره از بانوی افسانه ای یونانی که سمبل وفاداری به همسر شناخته می شود با حضور جمعی از هنر دوستان و مقام های رسمی سه کشور ایران ، ایتالیا و واتیکان به نمایش درآمد.
سرزمین ایران پر از زنان وفادار است
رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری با اشاره به حادثه اخیر سرزمین منا و فوت مظلومانه تعدادی از حجاج ایرانی و دیگر کشورها، گفت: هم اکنون زنان ایرانی بسیاری منتظر بازگشت همسران خود هستند.
مسعود سلطانی فر با بیان اینکه تاریخ سرزمین ایران سرشار از عشق و محبت و وفاداری همسران است افزود: در طول هشت سال دفاع مقدس همواره زنان ایرانی حامی و پشتیبان و چشم به راه همسران خود بودند که در جنگ تحمیلی از سرزمینشان دافع می کردند.
وی گفت: تردیدی نیست که در جهان امروز میراث فرهنگی ابزاری سازنده برای ترویج صلح، نوعدوستی و نزدیکی ملتهاست در روزگاری که میراث فرهنگی ملتها در برخی از کشورها بدست گروهای افراطی و خشونت طلب منهدم می شوند پرداختن به این موضوع اهمیت دو چندانی را پیدا می کند.
رییس سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری ادامه داد: شاید میراث فرهنگی نقطه اشتراک بین فرهنگی ها مختلف است و گروه های افراطی با نابود کردن آثار مادی فرهنگی به دشمنی با آن می پردازند.
سلطانی فر بر پایی نمایشگاههای اینچنینی را محلی برای معرفی فرهنگی های مختلف دانست و گفت: میراث فرهنگی حاصل تعامل فرهنگ ها و بیانگر و پیام آور صلح دوستی بین ملت ها در طول تاریخ است.
وی با اشاره طرح جهانی جمهوری اسلامی و جهان عاری از خشونت افزود: امیدورایم برپایی این نمایشگاهها به تعامل بین ملت ها کمک کرده و با تقویت ارتباط آنان به کاهش خشونت و ترویج صلح کمک کند.
سلطانی فر با اشاره به توافق اخیر ایران با کشورهای غرب خاطر نشان کرد: پس از پایان تحریم های ظالمانه قصد داریم با همه کشورها و در همه زمینه ها تعامل داشته باشیم که در این مورد ایتالیا خایگاه خاصی خواهد داشت.

آثاری همچون پنلوپه فرهنگ ها را به هم پیوند می دهد
وزیر فرهنگ ایتالیا نیز در این مراسم با اشاره به پیکره پنلوپه گفت: بعضی از آثار هنری علاوه بر ارزش هنری دارای ارزش معنوی خاصی است که می تواند فرهنگ های مختلف را به هم پیوند دهد.
داریو فرانچسکینی با تشکر مقام های جمهوری اسلامی که با استفاده از آثار هنری در پی تبلیغ صلح هستند، افزود: امیدواریم بتوان با مشارکت هم از نابودی آثار تاریخی کشورهای همسایه ایران جلوگیری کنیم.
وی با بیان اینکه طرحی های مشترک بسیاری با همکاری کارشناسان میراث فرهنگی دو کشور انجام شده و یا در حال انجام است، تاکید کرد: کارهای مشترک باعث تعمیق پیوند بین ملت ها می شود.
وزیر فرهنگ ایتالیا گفت: آثار هنری از دیوارهای بلند دو هزارساله عبور کرده اند هم اکنون که مرزهای کشور ها به خطی تبدیل شده است می توان با ابزار هنر همدلی ملت ها بیشتر کرد.
فرانچسکینی افزود: تبادل هنرمندان و جوانان دو کشور می تواند مقدمه ای برای آشنایی دو ملت باشد.

امانت دادن آثار فرهنگی نوع جدیدی از گفتمان است
سفیر کشور واتیکان در ایران نیز با اشاره امانت دادن یکی از پیکره های از سوی موزه کشورش به نمایشگاه، گفت: در موزه واتیکان را به روی شما باز کرده ایم علاوه بر مجسمه پنلوپه آثار بسیار دیگری نیز در موزهای دوطف وجود دارد که به فرهنگ مشترک و نقطه تلاقی آن ها منتهی می شود.
لو بوکاردی افزود: در کشورهایی همچون سوریه عده ای در حال نابودی آثار تاریخی هستند و در کنار آن کشوری همچون ایران در تلاش است تا با استفاده از آثار تاریخی به صلح و دوستی ملت ها کمک کند.
آئین گشایش نمایشگاه پیکره ای برای صلح: مجسمه های پنلوپه از تخت جمشید تا رم شب دوشنبه ششم مهر ماه 1394 با حضور مقامات عالی رتبه سیاسی و فرهنگی ایران، واتیکان و ایتالیا در محل موزه ملی ایران برگزارشد و تا چهار ماه پذیرای علاقمندان به هنر های تجسمی است.
این نمایشگاه برای نخستین بار و بر اساس طی تفاهم نامه ای که بین موزه ملی، موزه واتیکان و موزه کاپیتولینی و با حمایت بنیاد پرادا صوت گرفت برگزار شده است
مجمسه پنلوپه نشان پیام صلح و دوستی است سبک ساخت مجسمه پنلوپه مکشوفه از تخت جمشید ترکیبی از هنر یونانی ـ رومی است و از نظر زمانی به میانه های سده پنجم پیش از میلاد تعلق دارد،
این مجسمه به عنوان هدیه ای به نشانه صلح و دوستی و عهد و پیمان توسط یونان به پادشاه ایران داده شده است. علاوه بر این نمونه که در موزه ملی ایران نگهداری می شود یک مجسمه در موزه کاپیتولینی (Capitolini) در روم و دو نمونه در موزه واتیکان نگاه داری می شوند.
سه نمونه تاریخی نگهداری شده در موزه های کاپیتولینی و واتیکان که بر اساس سنت پیکره تراشی دوران تاریخی و تداوم ارزشهای هنری همان دوران و برگرفته از نمونه یافت شده در تخت جمشید، خلق شده است.
بر اساس مستندات تاریخی، با حملۀ اسکندر مقدونی در 331 پیش ازمیلاد و تارج و غارت سپاهیانش این مجسمه مانند سایر آثار تخریب و از مکان اصلی خود خارج و به دلیل سنگینی زیاد تا راهروی 31 کشیده شد و در همان جا رها شد. این تندیس در محل سر، بازوها و پاها به شدت آسیب دیده و علاوه بر شکستگی های عمیق که در زیر گردن، شانه و بخشی از بالاتنه دیده می شود، قسمت بیشتر هر دو دست، سر و پاهای مجسمه نیز مفقود شده است.
این مجسمه ها که سمبل بانوی سوگوار و بانوی وفادار در سدۀ پنج پیش ازمیلاد هستند یادآور داستان اُدیسه اثر هومر نویسندۀ معروف و حماسه نویس سدۀ هشتم پیش ازمیلاد یونان است.
در این داستان اُدیسه فرمانروای ایساکا بوده که با زن زیبایی به نام پنلوپه ازدواج می کند. حاصل این ازدواج پسری به نام تلماک است. هنگامی که تلماک یک ساله بود، اولیس یا اُدیسه برای جنگ با تروا فرا خوانده می شود. این جنگ 20 سال طول کشید و ماجراهای زیادی برای اُدیسه و سربازانش پیش آمد. از سوی دیگر پنلوپه همسر با وفای اُدیسه در غیبت او خواستگاران زیادی داشت و به رسم بیوه زنان یونان باید همسری انتخاب می کرد. اما پنلوپه در قلب خود امید به بازگشت همسر خود داشته و از خواستگارها فرصتی می خواهد تا لباسی را ببافد و پس از کامل شدن به خواستگارها پاسخ دهد. پنلوپه روزها می بافت و هر شب آن بافته را می شکافت تا کار بافتن پایان نپذیرد. اما سرانجام رازش فاش شد و اعلام کرد همسر کسی می شود که بتواند کمان اُدیسه را خم کند. سرانجام اُدیسه پس از 20 سال از جنگ تروا بازگشت و در قالب یک چوپان به زندگی اش ادامه داد. او با استفاده از تیر و کمان و مهارتش در این رشته، در لباس گدایان توانست در مسابقه خم کردن کمان شرط را ببرد و تک تک خواستگارها را که در این مدت اموالش را به سرقت برده بودند بکشد. عشق پنلوپه به همسرش اُدیسه و انتظار او برای بازگشت همسرش او را به سمبل بانویی وفادار و سوگ وار در هنر یونان تبدیل کرده است.

گزارش تصویری مرتبط