«و من دیــدم...» عنوان نمایشگاه گروهى هنرجویان سارا جعفــری در (آموزشگاه هنرهاى تجسمى حجـم سبـز) است. این نمایشگاه از پنجم تا دهم خرداد ماه برپا خواهد بود.

به گزارش گالری آنلاین، گالری هفت ثمر از روز جمعه پنجم خرداد ماه میزبان هنرجویان سارا جعفری شد و علاقه مندان میتوانند تا دهم خرداد به آدرس مطهری، خ کوه نور، کوچه پنجم، شماره ۸ مراجعه نمایند.

در این نمایشگاه که سرشار از عشق و ذوق و سلیقه شاگردان و استاد بود، شما شاهد تنوع موضوعی و تکنیکی در مجموعه آثار هر یک از هنرمندان شرکت کننده هستید، که این خود گویای مهارت استاد در پیش برد مهارت هر هنرجو با توجه به روش شخصی و ایده منحصر بفرد آنهاست. همچنین برگزاری چنین نمایشگاه گروهی در پایان دوره آموزشی مقدمات ورود هنرجویان به دنیای کار حرفه ای و جدی را فراهم میکند.

آدرس سایت و اینستاگرام آموزشگاه حجم سبز:

www. hajmesabzamooz.com

instegram :hajmesabzamooz

لطف این نمایشگاه با حضور اساتیدی همچون استاد محمد ابراهیم جعفری، استاد عباس مشهدی زاده و ... دو چندان شد.

عباس مشهدی زاده دقایقی با کلام خود چنین عاشقانه معنی لطافت و لذت را شرح داد و گفت:

چیزهایی وجود دارد که انسان از آنها لذت میبرد، این لذت ها میتواند دیدنی ها ، شنیدنی ها ، داشتنی ها باشد، میتواند پختنی ها یا خوردنی ها باشد، اینها با قضیه لذت هماهنگی ، هم جنسی و هم خوانی دارد....

اگر شنیده باشید میگویند "بهجت خاطر"، "بهجت درون"، "بهجت روان"، این چیزی است تلطیف شده تر، دوست داشتنی تر و لطیف تر از لذت.

سپهری، دوست ما اینطور بود، هم زندگیش، هم کارهایش، هم شعرهایش، هم نقاشی هایش...

کسی به من گفت که معنی اشعار سپهری چیست؟ گفتم نقاشی هایش را ببین، آن عکس همین شعر است، عکسها را که دیدی، بیا متن را بخوان و ببین چه میگوید. این میتواند توضیح همان تصویر باشد، حالا درختانش باشد یا...

یا مثلا فرد دیگری مثل عباس کیارستمی که الان در دنیا، لطافت را در سینما پراکنده. سینما میتواند به لطافت بپردازد ... زمانی که با من از خانه دوست کجاست صحبت میکرد توی چشمها و صورت اش اشتیاق را می دیدم.

اگر هم اشک وار بود اشک شوق بود. این شوق از طریق لذت حاصل نمی شود، از طریق همان روان راضی میشود، روان رضایت پیدا میکند ...

شما شعری از هوشنگ ایرانی میخوانید " به تو می اندیشم، به تو ها می اندیشم... " لذت دارد، یک لذت لطیف، نازک و دوست داشتنی...

مشهدی زاده با تاکید به لزوم تفکر در این مفاهیم، ادامه داد:

تمام دوران تاریخ ادبیِ ما، حتی نگارگری هایمان اینطور بوده، قالی هایمان همین را گفته اند، گلیم ها و زیلوهایمان نیز چنین گفتند، مثالی میزنم؛ اگر فیلم گبه از محسن مخملباف را دیده باشید، افراد قالیبافی را نشان میدهد که نقاشی و نقشه از قبل ندارند... این نشانه ای با ارزش است، در ایل قشقایی وقتی یک دختر، گله را میبرد بچراند، دستگاه "دار قالی" را هم میبرد و همانجا گبه را می بافد.

اگر یک بزش آنطرف تر بزغاله میزاید، او تحت تاثیر زایمان بزغاله رنگ انتخاب میکند، خیلی ساده، خیلی راحت و خیلی دوست داشتنی.

در ادامه نگاهی خواهیم داشت به مجموعه آثار و ایده هر یک از هنرمندان شرکت کننده در نمایشگاه:

مریم سیدی ، فوق لیسانس معماری است. او در مورد چگونگی شکل گیره ایده در کارهایش بیان کرد:

شروع شكل گیری ایده های من از فیلم بیوگرافی فریدا كاهلو بود و پرتره هایی که نقاش از زندگی خودش کشیده است. پرتره هایی از رنج هایش كه در طول سال ها زندگی و خیانت های همسرش دیده بود. فرم آینه كاری ها هم اقتباسی از كارهای ایشون هست ، چرا که نقاش در بیشتر آثارش وقتی می خواسته خودش را بکشد از درون آینه میکشیده. من می خواستم شادی ها و غم ‌های زنان را زمانیکه با منِ خودشان مواجه میشوند به تصویر بكشم. تكنیك كارها چاپ با لینو و اكرلیك و مداد رنگی و كلاژ است

در استیتمنت آثار این هنرمند آمده است:

تنهایى گاه ویران كننده است

گاه دستى دارد كه میگذارد روى گلویت و فشار میدهد

به آینه نگاه میكنم

دخترى با چشمانى نگاهم میكند

تنهایى ویران كننده نیست

با چشمانش

با چشمانم

ویران نمیشوم

دیگر هنرمند این نمایشگاه سارا رضایت ، دانشجوی رشته صنایع دستی در دانشگاه هنر است . وی عضویت در انجمن علمی صنایع دستی و انجام نقاشی دیواری های دو دانشگاه ( دانشگاه ازاد واحد علوم دارویی-دانشگاه ازاد واحد علوم و فناوری نوین) و برگزاری چندین نمایشگاه گزوهی را در کارنامه خود دارد.

رضایت در مورد آثار خود توضیح داد: زیر نظر استاد سارا جعفری كلاژ و تركیب مواد را آموختم و من در واقع سعی كردم کارهایم را بصورت كانسپت شروع كنم و تمامی كار ها داری مفهوم خودشان هستند.

هدف من بیان انتقاد به موانع و تابو هایی كه زن با آنها درگیر است. و تكنیك کارهایم نیز تركیب مواد می باشد.

در استیتمنت آثار این هنرمند آمده است:

در کویر تن

رویای آزادی ترک می خورد

می شکند

و با صدای شکستن

باور می کند صدای سراب را

تجمل زرد، فراخوان زنجیرها و قلاده ها

می شود قفسی از رنگ طلا ...

گریزی نیست،

خیانت،

مهر عقدنامه ی تو را

از تاریخ بیرون می کشد

هیچگاه رنگ زرد کهربایی را

در قاموس خیال و آرزو

آرام مخواه

و سفر از تو آغاز می شود

قلمو را به رنگ رفتن آغشته کن

دل را به دریا بسپار

تا ماهی، وسعتی برای شنا تا ساحل رویا بیابد.

نگار مالک اشتر دیگر هنرمند این نمایشگاه است. او فارغ تحصیل رشته ی طراحی پارچه از دانشگاه هنر تهران است و در مورد ایده خود در مجموعه آثاری که به نمایش گذاشته است بیان کرد: تکنیک کار ترکیب مواد است که با استفاده از کلاژ عکس و مقوا و مدادرنگی و راپید و روان نویس سفید و ... انجام شده.

درمورد سبک کاری باید بگویم که توجه اصلی من در همه ی کارهایم روی چشم ها واغراق آن ها است. من بر این باور هستم که چشم ها بازتابی از زندگی را در خود جای میدهند و افتادگی و خطوط دور چشم نمایان گر گذر زمان است.

شکل گیری این آثار از جایی شروع شد که من به این فکر افتادم که یک عکس شاید به تنهایی نتواند درون آدمها را به نمایش بگذارد واز آنجا بود که با استفاده از کلاژ عکس ها ( همان طور که در کارها نمایان است) عکس پرتره ها و تلفیق آن ها با کاشی های ایرانی و با استفاده از تکنیک های گوناگون این عکس هارا به حقیقت آن افراد نزدیکتر کردم ، ارائه کار به صورت حجم به دلیل ایجاد فضای ایرانی بوده است و همینطور که گفته شد چون عکس ها از بناهای ایرانی بودند میخواستم که یادآور بناهای ایرانی نیز باشند.

در استیتمنت آثار این هنرمند آمده است:

غم شادی ترس رنج .....

همه در حال گذر است

و تو در چرخشی بی پایان به آن می نگری

حقیقت....

آن کهنه ردپایی ست

که فراتر از تصویری ساده از واقعیت می رود

و رخنه در وجود آدمی را

بر دیدگان تو به تصویر می کشد

خطوطی نقش بسته بر دیدگانت

هم چون مسیری

تو را به لحظه های پرشتاب زندگی می کشاند

و چشمان تو...

گویی حجم عظیم زندگی را در خود می گنجاند

پرستو ضرابیه هنرمند دیگر حاضر در نمایشگاه لیسانس كارشناسى فرش از دانشگاه هنر تهران است و درمود موضوع آثار خود میگوید:

ایده اصلى این كاراكترها از دوره ى اول دانشجویى من شروع شد(سال ٨٨)، از آدم هایى كه به ناچار و یا به زور نتوانستندحرف بزنند و حتى اعتراض كنند. تا دیو شدند. اما حضور خودشان را حفظ كردند. به نظرم اینها آدم هاى بهت زده اى هستند و بزرگ بودن چشم ها، نداشتن دهان و شاخ هاى دیو مانندشون نشونه این حالت است. تكنیك این مجموعه نیز با مداد سیاه و مداد رنگى روى كاغذ طراحى است.

در استیتمنت آثار این هنرمند آمده است:

دیوها بد نیستند

شاید فقط آدم هایى هستند كه یك روزى،یك جایى دهانشان را گم كرده اند

آنها حرف نزدند

دیو شدند

اما دیوها بد نیستند

هنرمند دیگر نمایشگاه حانیه چاوشی، دیپلم گرافیك است. او هنرجوی ترم ٥ صنایع دستی از دانشگاه هنر تهران می باشد و اولین نمایشگاه خود را تجربه میکند. تکنیک کارهای او مونو پرینت و مدادرنگی است و در مورد آثار خود توضیح داد: این مجموعه از طراحی های سریع و اسكیس وار گرفته شده كه آدمها سرگردان و در حال گذرند.

قبل از استفاده از تكنیك مونوپرینت این طراحی ها به شكل های مختلفی در كارهایم بود و در كل همیشه در بافت ها و عكس های مختلف صورت ها و شكل های عجیبی میدیدم كه دوست داشتم آنها را با تكنیك های مختلف اجرا كنم طوری كه برای بقیه هم قابل دیدن شود.

بعد از اجرای این طراحی ها با تكنیك مونوپرینت بافت ها،زمان و در حال گذر بودن را بیشتر در كارهایم تداعی كرد و همچنین شكل ها و آدمهای مختلفم را در بافتهای آن میدیدم و با مداد رنگی آنها را درمی آوردم تا برای دیگران هم قابل رویت شود.

در استیتمنت آثار این هنرمند آمده است:

رفتم...

رفتم...

تا انتهای دوست داشتن...

تجربه بی پرده عشق در اعماق اقیانوس...

صدای جیغ ممتد در سرتا سر روز ...

رفتم...

رفتم...

انگاه،

مبهوت دیدم ...

حدیث رضایی با آثاری با مضمون " زن" هنرمند دیگری است که آثارش در این نمایشگاه به نمایش در آمده است. او دیپلم گرافیک از هنرستان هنرهای تجسمی دختران و لیسانس مرمت و احیاء بناهای تاریخی از دانشگاه آزاد است.

کارهای وی در سبک انتزاعی می باشد و با تکنیک اکریلیک، آب مرکب، روانویس، مداد کار شده است.

کار سه لته این هنرمند در نمایشگاه با اکریلیک و روانویس کار شده است.

او در رابطه با موضوع آثار خود توضیح داد: من در این نقاشی ها بیشتر خودم را خواستم به تصویر بکشم و در واقع بگویم همه نقاشی های من همینطور در مورد درد، اندوه و آلام یک زن ... هستند.

در استیتمنت آثار این هنرمند آمده است:

"نا گفته ها"

زمان می گذرد

و من تا دور ها و دور ها

در گذشته مانده ام

خاطره ها اینطور می خواهند

حرف هایی که مانند گچ در دلم رسوب کرده اند

سال ها آن مغز منجمد شده

تکامل روحم را در دالان های تاریک و هراس انگیز

آرام آرام محو می کرد

و چیزی نماند

جز، جسم زخمی ام از ضربه های کوبنده

زخم های کهنه

و درد های کشنده

چشم های تنگ و آدم های خالی از انسانیت

که جسدهایشان در مرداب گندیده ست

و این را نمی دانند که مرده اند

زمان می گذرد

و من تا دور ها و دور ها در گذشته مانده ام

حدیث رضایی

تهران _ تابستان ۱۳۹۴

امیر چاوشی هنرمند دیگری است که در این نمایشگاه حضور دارد او در رشته دانشگاهی فناوری اطلاعات it تحصیل کرده و جواهر و سنگ شناس است.

٣ماه هست كه نزد استاد سارا جعفری در آموزشگاه حجم سبز مشغول كار هنری است و یک اثر ویدئو آرت متاثراز نمایشگاه و حال و هوای كارهای دیگر هنرمندان به نمایش در آورده است.

نیلوفر ایزدی، دانشجو کارشناسی صنایع دستی دانشگاه هنر تهران است و آثار او در اینم نمایشگاه حضور دارد.

در استیتمنت آثار این هنرمند آمده است:
بیا ,از دید من ببین،
شاید دلیل ترس هایم را بفهمی،
زمانی که موهایم رنگشان را از دست دادند
وتسخیر بی درنگ ترس را دیدم.
خواستم بگویم،
اما چشمانم را بستم،
و رنگ زدم،
به موهایم،
به ترس هایم .

آدرس سایت و اینستاگرام آموزشگاه حجم سبز:

www. hajmesabzamooz.com

instegram :hajmesabzamooz