به گزارش خبرنگار بخش هنرهای تجسمی ایسنا، رنگ‌های سرزمین مادری‌ام عنوان این نمایشگاه است و موزه‌ی هنر و تاریخ ملی ارمنستان گاری شماره ۲ را با سه تالار در اختیار ایران و هنرمندش قرار داده است، تا حدود ۶۰ تابلو را روی دیوار ببرد.

این نمایشگاه با مجموعه‌ای از جزییات آثار معماری، نقاشی دیواری، تصاویری از کالیگرافی‌های این هنرمند معمار و نقاش ایرانی از ساخته‌هایش در ایران، مساجد و موزه‌های کویت، عمان، عربستان و ... در تالار نخست این موزه آغاز می‌شود؛ اما تالار دوم و سوم به رنگ‌های سرزمین مادری ادمان ایوازیان اختصاص داده شده است؛ اما این همه‌ی آنچه به تماشا گذاشته شده، نیست.

طراحی از مدل‌های زنده، تصاویری آبرنگی از معماری کویری، امام‌زاده‌ها، بافت‌های روستایی ایران و سرانجام هر آنچه را که این هنرمند نامی در زمینه نقاشی آبستره خلق کرده و مجموعه‌ی رباعیات نقاشی‌های آبستره‌ی این هنرمند به‌صورت مالتی‌مدیا بخش دیگری از این نمایشگاه است.

در مراسم گشایش نمایشگاه رنگ‌های سرزمین مادری‌ام که توسط وزیر فرهنگ ارامنه‌ی خارج از ارمنستان انجام شد، آرمان زاتوریان - رییس موزه ملی ارمنستان - گفت: سال ۱۹۷۸ میلادی ادمان آیوازیان به دعوت کمیته‌ی همبستگی فرهنگی، نمایشگاهی را در خانه نقاشان ارمنی برگزار کرد. حالا باز هم ارمنستان و موزه‌ی ملی، این هنرمند ایرانی را میزبانی می‌کند و به ادامه‌ی روابط فرهنگی با ایران امیدوار است.

هرانوش هاکوپیان - وزیر فرهنگ ارامنه‌ی خارج از ارمنستان - نیز نشان ملی و مدال دولت ارمنستان (نشان آرشیل گورگی) را بر سینه‌ی آیوازیان آویخت.

او از سال‌ها همسایگی دوستانه با ایران و اهمیت و ارزش کشور ایران در منطقه برای همسایگان سخن گفت و تأکید کرد که ایران دوست خوب ماست.

هاکوپیان افزود: ادمان پلی است که فرهنگ ایران و ارمنستان را به هم مرتبط کرده است، در حالی که خودش در لندن زندگی می‌کند.

مجید مشکی - رایزن فرهنگی ایران در ارمنستان - نیز از همکاری‌های دوجانبه با موزه‌ی ملی ارمنستان و نیز نقش هنرمندان ارامنی ایران در پیوند دو ملت ایران و ارمنستان سخن گفت.

او با اعلام خبر برگزاری نمایشگاهی از مینیاتورهای ایران در ارمنستان، این‌گونه برنامه‌ها را گام‌هایی در راستای تعمیق فرهنگ دو ملت ایران و ارمنستان دانست.

مشکی در ادامه، از هنر سخن گفت که زبان گفت‌وگوی فطری انسان‌ها با یکدیگر است و این‌که هنرمند به زبانی که همه‌ی انسان‌ها با فطرت پاک خود می‌توانند با آن‌ ارتباط برقرار کنند، جهان خلقت را برای همه‌ی زمان‌ها، همه‌ی مکان‌ها و همه‌ی انسان‌ها ماندگار می‌کند.

رایزن فرهنگی ایران در ارمنستان ادامه داد: این هنر والا در سرزمین ایران از گذشته تا کنون جایگاه ویژه‌ای داشته و دارد، همانگونه که هنر نقاشی در سرزمین کهن ارمنستان از جایگاهی پرافتخار و کارنامه‌ای درخشان برخوردار بوده و هست. بر این اساس، رایزنی فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران در ارمنستان بر آن شد که یکی دیگر از جلوه‌های فرهنگ مشترک دو کشور و دو ملت ارمنی - ایرانی را به‌نمایش بگذارد و چه آثاری بهتر از آثار نقاش بزرگ معاصر ایرانی - ارمنی ادمان آیوازیان می‌توانست این امر را به انجام برساند.

او همچنین امیدوار است که این نمایشگاه بتواند به اهداف خود که تحکیم روابط فرهنگی دو کشور و آشنایی بیش از پیش با فرهنگ‌های مشترک است، دست پیدا کند.

وی در گزارشی اعلام کرد: در یک‌ماه گذشته سه برنامه فرهنگی از سوی رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در ارمنستان برگزار شده که مورد توجه هنرمندان و اهالی فرهنگ بوده است.

زهرا راد - کیوریتور نمایشگاه رنگ‌های سرزمین مادری‌ام - در یادداشتی درباره‌ی این نمایشگاه آورده است: ادمان آیوازیان خودش به‌تنهایی یک مرز است؛ مرز میان دو فرهنگ، مرز میان دو ملت و مرز میان دو هنر. می‌گویم مرز میان فرهنگ ارمنی و فرهنگ ایرانی، چراکه در اصیل‌ترین محله تهران بزرگ شده و یک تهرانی اصیل است که می‌شود ساعت‌ها با او در خیابان گشت و خاطره شنید و تاریخ را لمس کرد و در عین حال، یک ارمنی است و می‌شود سنت‌های قوم ارمنی را با او مرور کرد در میان خاطراتی که از مادربزرگش نقل می‌کند.

مرز میان اسلام و مسیحیت است؛ فرهنگ اسلامی را به دقت فرهنگ مسیحیت می‌شناسد. به همین دلیل است که می‌تواند در شرق و غرب سرزمین‌های اسلامی بچرخد و مسجد بسازد.

مرز میان ایرانی‌ها و ارمنستانی‌هاست؛ یک ایرانی اصیل است که قلبش برای وطن می‌تپد و یک ارمنستانی است، چون با دیدن هر مشکلی درون مرزهای ارمنستان قلبش به درد می‌آید.

و در نهایت مرز میان نقاشی و معماری است؛ در نقاشی‌هایش معماری رنگ دارد، عنصر است و هویت دارد، در معماری‌اش با رنگ‌ها و زاویه‌ها نقاشی می‌کند.

مرز‌ها آن‌قدر خیال‌انگیزند که همیشه تنهایند و انسان‌ها هیچ‌وقت نمی‌توانند قصد کنند که روی خط مرز راه بروند، انسان‌ها همیشه تنها از مرز کوتاهی خاطره دارند که در وسعت دیدشان قرار گرفته و توانسته‌اند در سفرشان از آن عبور کنند، ادمان‌ همان وسعت تنهایی است که همه این حرف‌ها مثل عبور یک مسافر از روی مرز در مسیر یک سفر تفریحی است.

او در ادامه، به دیگر ویژگی‌های این هنرمند ایران اشاره کرده و توضیح داده است: نخستین‌بار که دیدمش، بعد از 40 سال برگشته بود ایران. چشمانش می‌درخشید و غم نهفته‌اش را می‌فرستاد، خیلی دور‌تر از آن روزهای سرد. دوستش داشتم چون مثل او معماری خوانده بودم و شیفته نقاشی بودم، با این تفاوت که او به هرچه من بدان می‌اندیشیدم، عمل کرده بود. ادمان برای من یک گشت‌زن کوی هنر بود. نقاشی همان‌قدر برایش جدی بود که معماری، همان‌قدر که ... زندگی. وقتی بیشتر شناختمش فهمیدم که در همه‌جا زندگی کرده، از تهران و رم تا لندن. ردپاش همه‌جا هست از ایروان تا مسقط. در همه سال‌های زندگی‌اش، زندگی کرده و از هر گوشه‌اش خاطره‌ای می‌جوشد. از عصرهای خنک پاییزی کوچه کلیسای محله ارامنه تهران تا ظهر گرم تابستان‌ روستایی‌ در عمان. ادمان آیوازیان یک اسطوره زنده است. از آن‌ها که هنوز در گوشه و کنار می‌شود مثل‌شان را پیدا کرد، آن‌هایی که حکمای دوره معاصرند و خود را در یک قالب محدود نکرده‌اند. آن‌ها که از قالب به‌سادگی عبور می‌کنند و طرحی نو درمی‌اندازند و اما ادمان در عین حال، یک استثناء است. مردی که دو موطن دارد. مردی که تهران را به اندازه ایروان و ایران به اندازه ارمنستان دوست دارد. مردی که می‌تواند به ایران و ارمنستان همزمان بگوید "کشورم" و در هر دو میزبان خوبی برای آن‌ها که دوست‌شان دارد، باشد. من اسطوره دیگری نمی‌شناسم که دو زادگاه داشته باشد، ادمان یک مورد خاص در همه تاریخ است، پس هرگاه که نامش را می‌برم، به احترامش تمام‌قد می‌ایستم.

در کنار زهرا راد، ایرنا باغدامیان نیز کیوریتور موزه‌ی ملی ارمنستان برای برگزای نمایشگاه رنگ‌های سرزمین‌ مادری‌ام است.

این نمایشگاه یک‌ماه (تا ۲۹ آذرماه ۱۳۹۴) برپا خواهد بود و قرار است، پس از ارمنستان، در تهران نیز برگزار شود.

در مراسم گشایش نمایشگاه یادشده اهالی فرهنگ ادب و هنر ارمنستان، هنرمندان ایرانی - ارمنی، مدیران فرهنگی ارمنستان، نمایندگان فرهنگی از سفارتخانه‌های خارجی در ارمنستان، معاون وزیر فرهنگ و وزیر اتباع خارجی ارمنستان، رایزن فرهنگی و ... حضور داشتند.

اِدمان آیوازیان، متولد سال ۱۳۱۰ در تهران است که نقاشی را از 13سالگی آغاز کرد و در 16سالگی به نمایشگاه بین‌المللی نقاشان جوان راه یافت. سال ۱۳۵۲ به ایتالیا و از یک سال پس از آن به انگلستان رفت و در کالج EMI دیپلم معماری گرفت. او از همان‌ سال‌ها تا امروز در انگلستان زندگی کرده و سفر‌هایش به ایران در این سال‌ها به روستا‌ها و شهرهای شمال و جنوب و شرق و غرب ایران برای به‌ تصویر کشیدن طبیعت و مردم بوده است.

ادمان ۵۰ سال‌ است که در انگلستان زندگی می‌کند و تا امروز در بیش از ۴۰ نمایشگاه از جمله نمایشگاه سالانه‌ی اتحاد جماهیر شوروی، نمایشگاه دوسالانه‌ی تهران، انجمن ایران آمریکا، ‌گیلدهال لندن، ایروان، انجمن هنرمندان ارمنی آمریکایی در بوستون، طرح نمایشگاه کتابخانه‌ بریتانیا، خانه هنر تهران و... شرکت و حضور انفرادی داشته و همچنین در طول سال‌ها کار هنری‌اش، جایزه‌هایی را کسب کرده که جایزه‌ی نخست هنرمندان معاصر ایران، جایزه‌ی نخست رقابت سالانه‌ی وزارت فرهنگ و انتخاب برای دوسالانه‌ی ونیز، جایزه‌ی استنلی گریم ، نمایشگاه سالانه‌ی ROI، جایزه‌ی وینزور و نیوتن و جایزه‌ی کمپانی شیپرایتز، نمایشگاه سالانه‌ی RSMA ازجمله این موارد است. آثار این هنرمند در موزه‌ها و مجموعه‌های معتبر اروپا و آمریکا قرار دارند.

ادمان آیوازیان همچنین تعدادی پروژه‌ی معماری مانند مدرسه توماسیان در تهران و تعدادی خانه و آپارتمان خصوصی، طراحی داخلی مسجد فرودگاه ریاض، نقاشی دیواری سالن انتظار فرودگاه جده، نقاشی دیواری برای موزه‌ی ملی عربستان، طراحی سرامیکی برای مسجدجامع عمان و ... را در کارنامهٔ حرفه‌یی خود دارد.

نمایشگاه رنگ‌های سرزمین مادری‌ام با همکاری اداره کل همکاری‌های فرهنگی و هنری سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، رایزنی جمهوری اسلامی ایران در ارمنستان و موزه‌ی ملی ارمنستان برپا شده است.